Dorian Widawski: Tekst opublikowany w „Dialogu”Możliwości

Tekst opublikowany w „Dialogu”
Możliwości

Teatrom nie udało się odpowiedzieć na analogowe potrzeby, które nasilają się wraz z większą powszechnością technologii, szczególnie telefonów — i które zostały wzmocnione przez pandemię. Nie udało się to, mimo że teatr jest być może najbardziej analogową z dziedzin kultury, a jednocześnie charakteryzuje się dużą zdolnością adaptowania do zmian. W pewnym sensie gotowość do ciągłej zmiany jest najbardziej syntetyczną definicją teatru. Istniała i nadal istnieje więc przestrzeń na przemyślenie strategii i działanie adekwatne do potrzeb publiczności.

zdjęcie: Piotr Krajewski

Czym się zajmuję?

Pracuję jako animator sąsiedzki w Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL. Prowadzę spotkania i warsztaty, między innymi „Blok Furii” na warszawskiej Pradze i cykl „Dlaczego wspólnota jest sztuką?” w ramach Slot Art Festival. Jako reżyser i producent działałem w grupie teatralnej 3kolektyw. Współtworzę Dom Sztuki, czyli sąsiedzki dom kultury na Grochowie. W 2023 roku zostałem finalistą Stypendium im. Stanisława Wyspiańskiego i stypendystą Miasta Stołecznego Warszawy.

Zainicjowałem Odsłuch społeczny, prawdopodobnie największą w Polsce grupę przygotowującą podkasty o tematyce politycznej i społecznej. Współtworzyłem „Założenia do Strategii Państwa dla Młodzieży na lata 2020-2030” w zakresie kultury. Moje teksty były publikowane w „Czasie Kultury”, „Dialogu”, „Krytyce Politycznej” i „Magazynie Szum”. Jestem członkiem Stowarzyszenia Miasto Jest Nasze, a od czerwca 2022 roku pełnię mandat radnego Osiedla Grochów-Północny.

W ramach studiów międzydziedzinowych (MISH) ukończyłem kulturoznawstwo na Wydziale „Artes Liberales” oraz socjologię w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych. Obecnie jestem studentem Instytutu Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Skończyłem kilka szkoleń związanych z działalnością artystyczną i społeczną — Instytut Otwarty, Szkołę Patrzenia, Studium Kultury Społecznej, Szkołę Dramaturgów Społecznych czy Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych.